Ik wil al een tijdje Anna Karenina lezen van Tolstoy maar elke keer als ik het boek in mijn handen had vond ik het boek te intimiderend om eraan te beginnen. Dus besloot ik om boekje met een aantal van zijn korte verhalen te lezen.

Dit boekje bestaat uit 5 korte verhalen:
‘Waar liefde is, daar is ook God’
‘De kaars’,
‘Als je het vuur laat begaan, is er geen blussen meer aan’
‘De peetzoon’
‘De knecht Jemeljan en de lege trom’

Elk hoofdstuk begint met een kleine vers uit de Bijbel, waar ik persoonlijk weinig van snapte elke keer. Vervolgens vertelt Tolstoy een prachtig verhaal dat leest als een soort sprookje. Na het korte verhaal te hebben gelezen werd de Bijbelvers voor me helder.
Ik raad dit boek aan voor mensen die zich willen verdiepen in het Christendom, maar de Bijbel zelf lezen nog een stapje te ver of te intimiderend vinden. Er wordt hier op een verhalende, toegankelijke en niet dogmatische manier verzen uit de Bijbel aan je ‘uitgelegd’ met een kort verhaaltje.
Als moslim vond ik het interessant om op deze manier iets van de Bijbel mee te krijgen.

Ondanks het grote geloof aspect in de verhalen denk ik dat je niet per se gelovig of geïnteresseerd in geloof moet zijn om dit boek te waarderen. Je zou de korte verhalen ook kunnen lezen zonder de Bijbelvers vooraf te lezen en gewoon genieten van het mooie verhaal.

Tolstoy’s schrijfstijl is gewoon prachtig en meer woorden wil ik er eigenlijk niet aan vuil maken. Je moet het echt lezen om te begrijpen wat ik bedoel. Ik weet natuurlijk niet of dit is hoe hij altijd schrijft of juist alleen maar in deze korte verhalen om er iets sprookjesachtig’s van te maken.

Ik vond niet elk verhaal even mooi, maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak. Het eerste verhaal: ‘Waar liefde is, daar is God ook’, vond ik het mooist omdat het verhaal zich goed opbouwt en eindigt met een mooie boodschap en beantwoording van de vragen van de hoofdpersoon.

Het boek bevat mooie illustraties zwart-wit illustraties. Dit is de eerste keer dat ik een boek lees met illustraties en ik moet zeggen dat ik het aan de ene kant iets heel mooi vind, omdat het op een beeldende manier wat toevoegt aan het verhaal. Je hoeft zelf geen plaatjes te bedenken in je hoofd, die staan er al. Aan de andere kant vond ik het wel jammer, want je kan je eigen fantasie niet de vrije loop laten gaan, je moet het doen met de gegeven illustraties. Ook vond ik ze soms ‘storend’ omdat ze me afleiden en onderbraken in het verhaal.

Het hoofdthema van deze verhalen is natuurlijk het geloof, maar het was mooi hoe hij niet alleen geloof, maar ook andere thema’s zoals sociale en maatschappelijke problemen in de verhalen verwerkt heeft. Ook vond ik een van de verhalen waar het hofstelsel in voorkomt interessant om te lezen. Ik heb het oneindig vaak gehad bij geschiedenis op school vroeger dus het was leuk om er een keer op een andere manier over te lezen dan in een geschiedenisboek. Ik kijk er naar uit om meer korte verhalen van Tolstoy te lezen en uiteindelijk hopelijk ooit een keer een van zijn boeken.

Geen categorie