Wat gebeurt er na het donker in de grote stad? ‘De tijd verstrijkt er op een andere manier’, zegt een van de personages in After Dark. Dat geldt voor meer personages in deze roman: een eerstejaarsstudente, een bonenstaak die trombone speelt, een vrouwelijke worstelkampioen, een Chinese prostituee, een sadistische kantoorwerker en een sinistere gangster op een motorfiets. Hun paden kruisen elkaar gedurende de nacht in Tokio in een patroon dat de lezer allengs duidelijk wordt – of niet.

Ik had weer zin in een Murakami boek, even helemaal wegdromen naar een andere wereld.
Ik vond dit boek, nog meer dan bij andere Murakami boeken zo moeiteloos lezen omdat het zo lekker vloeiend is geschreven. En de personages, wat hou ik van zijn personages. Altijd een beetje anders, maar toch zo herkenbaar.

Het verhaal is vanuit een wij-punt vertelt. ‘We zien dit, we zoomen in etc’. Dit heeft een bijzonder effect. Aan de ene kant voel je hierdoor van het verhaal gedistantieerd maar aan de andere kant was het juist makkelijk om beelden te zien in mijn hoofd, omdat me precies werd verteld wat ik zag. Ik ben er nog steeds niet uit wie verder de ‘wij’ is die we lezen. Ergens vind ik het te makkelijk om te zeggen dat Murakami dit vertelsperspectief zomaar heeft gebruikt zonder goede reden. Eerst overwoog ik nog of wij als lezer een soort van alziende God zijn of iets dergelijks maar dat idee heb ik later weer laten varen.

Het verhaal speelt zich af in één nacht. We beginnen om vijf voor middernacht en eindigen rond tien voor zeven ‘s ochtends. Het is dat ik moest leren voor tentamens, anders had t me heel leuk geleken om mee te lezen met de tijd in het boek. Het is een boek van 217 pagina’s dat zo wegleest, met koffie erbij lekker een nacht doorlezen. Als ik dit boek ooit ga herlezen ga ik dit sowieso doen.

Het verhaal speelt zich af in één nacht. Het verhaal begint rond vijf voor middernacht en eindigt rond tien voor zeven ’s ochtends. In die nacht volg je een aantal gebeurtenissen met Mari, een negentienjarige verlegen studente. Ze zit ‘s avonds laat in een café koffie te drinken terwijl ze uit een boek leest. In het café ontmoet ze Tetsuya, een jongen die ze kent via haar zus Eri. Tetsuya begint een gesprek met haar en ze praten vooral over de zus van Mari, genaamd Eri. Vanaf dat moment wordt je meegenomen in een nacht vol met gekke gebeurtenissen.

In het boek las ik een soort van feministische ondertoon of kritiek naar de maatschappij. Dit zal ik even uitleggen aan de hand van drie personages/gebeurtenissen.

We hebben als eerst de mishandeling van de prostitué. Het verhaal zoomt duidelijk in op haar als individu en alle leed die zij meemaakt haar anonieme en onbekende klant genaamd Shirakawa. In een aantal hoofdstukken zoomen we in op zijn leven. Een doodnormale man een gezin en een kantoorbaan waar hij hard voor werkt. De boodschap is duidelijk: je zou nooit verwachten dat uitgerekend hij een prostituee zou mishandelen.

Dan heb je nog de pooier van de prostituee. Wanneer hij erachter komt dat de prostituee is mishandeld laat hij geen enkele emotie zien, de hele gebeurtenis doet hem niks. Hij doet alleen maar wat er van hem wordt verwacht als pooier.

En als laatste hebben we de man zonder gezicht. Deze mysterieuze man zien we in een kamer waar wij als ik verteller inzoomen. ik ben hier niet helemaal uit. Hij kan niet Shirakawa zijn want de man zonder gezicht zou dan tegelijkertijd bij Eri zijn als bij zijn kantoorban. Toch heb ik ergens het idee dat de man zonder gezicht wel Shirakawa is. Ik denk dat de man zonder gezicht in ieder geval symbool staat voor anonieme mannen/mishandelaars die er mee wegkomen.

Zoals altijd bij Murakami’s verhaal heb je een hele boel vraagtekens tijdens het lezen en ook als het boek uit is.
Waarom slaapt Eri, de zus van een van de hoofdpersonages zoveel? Eri leidt van buitenaf het ‘perfecte’ leventje. Maar ik denk dat Eri doodongelukkig is en dat ze daarom slaapt om te vluchten van haar problemen. Een minpuntje van dit verhaal is dat het best ongeloofwaardig was hoe Eri’s ouders omgaan met het niet wakker worden van Eri.

Een andere vraag die me nog bezighoudt. Waarvoor is Karogi, een van de personeelsleden van het bordeel, op de vlucht? Het enige wat ik zelf kon bedenken is dat zij misschien ook een prostitué en op de vlucht is voor haar pooiers. De littekens en het brandmerk op haar rug zijn de gevolgen van een mishandeling en misschien een eerdere ontsnapping. Maar ik vind mijn eigen theorie niet heel sterk, dit klinkt te vaag en ik denk dat er nog wat diepers is wat ik zelf nog niet heb gezien.

Het is zeker niet een van zijn beste boeken denk ik, maar wel eentje die heel ondergewaardeerd is. Ik raad dit boek je aan als je even zin hebt in wat lichters tussen zware boeken door.

Dank aan de vertaling door Jacques N. Westerhoven

Geen categorie