Ik vind het moeilijk om te vertellen waar dit boek over gaat zonder er te veel van weg te geven. Yuko Moriguchi is een alleenstaande juf en moeder van een dochter van 4. Op woensdagen neemt ze haar dochter mee naar school, omdat ze geen oppas heeft. Op een dag gebeurd er iets tragisch: haar dochter valt in het zwembad en verdrinkt. Na onderzoek besluit de politie dat het een ongeluk moet zijn geweest. Al in het begin van het boek kom je erachter dat het geen ongeluk is, en vanaf daar begint het verhaal echt: wie heeft het gedaan?

Dit boek is precies wat ik in een thriller verwacht. Veel onverwachte plottwisten waarbij ik even het boek aan de kant moet zeten om voor me uit te kunnen staren en te realiseren wat ik zojuist heb gelezen. Het leest lekker weg en de personages zijn uniek en interessant.

Wat voor mij deze thriller uniek maakt van andere thrillers die ik heb gelezen is dat de meeste hoofdpersonages niet volwassenen zijn maar kinderen, en in het bijzonder: kinderen die een zware misdaad hebben begaan. De schrijfster wil ons laten nadenken over wat wij ervan vinden dat jonge kinderen veelal wegkomen met het plegen van zware misdaden. Zouden zij zwaarder gestraft moeten worden? Wat is gerechtigheid? En waarop gerechtigheid gebaseerd? Wat als we zelf voor rechter willen spelen?  Ik vond het thema kinderen in misdaad en straf heel interessant, maar naar mijn smaak bleef het iets te oppervlakkig. Aan de andere kant zou te veel diepgang over dit onderwerp niet passen bij de snelheid van de rest van het boek. 

Nog even  iets over thrillers. Ik heb de afgelopen 5 jaren thrillers gemeden om drie redenen. Ten eerste is de schrijfstijl vaak niet echt mijn smaak. Ook vind ik het moeilijk om echt spannende thrillers te vinden. Als laatste, en de belangrijkste reden dat ik geen thrillers meer heb aangeraakt de afgelopen jaren: ik vind het vervelend dat bij de meeste thrillers die ik heb gelezen, onnodig vrouwelijk leed in detail wordt beschreven. Of in het algemeen een negatieve of niet realistische weergave van vrouwen. Ik snap dat het generaliserend is om dan maar het hele genre aan de kant te zetten, maar na de zoveelste vrouwonvriendelijke thriller was ik het zat en ging mijn voorkeur naar andere genres. Toen ik deze thriller las, geschreven door een vrouw vond ik  het echt een verademing om eindelijk een thriller te lezen waarin ik me niet hoefde te storen aan dit soort dingen.

Meet heb ik eigenlijk niet te vertellen over dit boek behalve dat het een aanraderis  als je zin hebt in een spannende wieheefthetgedaanthriller

Geen categorie